Қазақстан Республикасының 2011 жылғы қабылдаған «Діни қызмет және діни бірлестіктер туралы» Заңының 3-бабының 7-тармақшасында қарастырылғандай ешкімнің өз діни сенімі бойынша Конституциясы мен заңдарда көзделген міндеттерді атқарудан бас тартуға құқығы жоқ. Жалпы, Отан алдындағы міндеттерге саяси партиялар мен діни бірлестіктер тұрғысынан баға беруге болмайды. Отан - барша азаматтарға пана болған алтын ұя. Отан – барша азаматтар үшін ортақ ең қадірлі құндылық. Осы себептен де Отанды қорғау ісінде саяси көзқарас пен діни сенімге байланысты жеңілдік қарастырылмайды.
Қазақстан Республикасының заңнамалары бойынша әскери жүйедегі азаматтардың діни-сенім бостандығы төмендегідей қарастырылған:
Әскери қызметкер өзінің әскери қызметін өтеу барысында жалпы азаматтарға тән кейбір құқықтардан шектеледі. Бұл жөнінде ҚР «Әскери қызмет және әскери қызметшілердің мәртебесі туралы» Заңының 8-бабында: «өкілетті органдардың депутаты және жергілікті өзін-өзі басқару органдарына, саяси партияларға, кәсіптік одақтарға, діни бірлестіктерге мүшесі болуға, қандай да бір саяси партияға қолдау білдіруге болмайды» деп көрсетілген. Яғни, күштік құрылымдарда жұмыс істейтін әскери қызметкер діни бірлестіктерге мүше бола алмайды.
Дегенмен, ҚР «Әскери қызмет және әскери қызметшілердің мәртебесі туралы» Заңының 36-бабына сәйкес тіркелген діни бірлестіктердің дін қызметкерлері бейбіт уақытта әскери қызметке шақырылудан босатылады. Тек мемлекетке қажетті жағдайда ғана дін қызметкерлері әскер қатарына шақырылуы мүмкін.
Ал, әскери қызметкердің діни салт-жораларды орындау мәселесіне келер болсақ, Қазақстан Республикасының «Діни қызмет және діни бірлестіктер туралы» Заңының 7-бабының 3-тармақшасы бойынша Қарулы Күштердің, басқа да әскерлер мен әскери құрылымдардың, сот және құқық қорғау органдарының, қоғамдық қауіпсіздікті қамтамасыз етумен, жеке тұлғалардың өмірі мен денсаулығын қорғаумен байланысты басқа да қызметтердің Құдайға құлшылық етуді, діни жораларды, рәсімдерді және (немесе) жиналыстарды өткізуге (жасауға), сондай-ақ миссионерлік қызметті жүзеге асыруға жол берілмейді.
Тегінде, бұл құқықтық нор- малар азаматтардың діни бостандығын шектеуді көздемейді. Әрбір мемлекеттік органның міндетті атқаратын өз функциясы бар. Діни рәсімдер осы мемлекеттің міндетті қызметтердің жүзеге асуына кедергі келтірмеуі тиіс. Аталған құқықтық нормалар осы тұрғыда бекітілген болатын. Десе де, әскери құрылымдарда қызмет ететін азаматтар Қарулы Күштерге тиесілі ғимарат немесе алаңда діни салт-жораларды орындай алмағанмен, одан тыс аумақтарда (үйінде, ғибадатханаларда) діни ритуалдар мен құлшылық жасауға құқылы.
Жалпы, Отан алдындағы әскери міндетті өтеуге ислам діні тұрғысынан қарайтын болсақ, Хақ дініміз Отанды, туған жерді, халықты, мал-мүлікті қорғауды қасиетті борыш деп санайды. Аллай Елшісі (с.а.у) хадисінде: «Екі түрлі көз ақыретте тозаққа күймейді: біріншісі – күнәсына өкініш білдіріп, оңашада егіліп жылаған көз, екіншісі – Отанды қорғап шекара күзеткен көз», – дейді. Яғни, ислам тек құлшылықтарға жегетін дін емес, ол Отанды қорғап, елді сүюге, адамзатқа адал болуға, қоғамға пайдалы іс жасауға шақырады.